مدت مطالعه : 15 دقیقه
سلام. اگه داری این مطلب رو می‌خونی، یعنی دنبال جواب مهم‌ترین سؤال زندگیت هستی! چطور با انگیزه باشیم؟!
ما آدما قبل ازینکه قدمی برای انجام هر کاری برداریم، اول از خودمون می‌پرسیم چرا؟ قراره به چی برسم؟ اینجوری چه اتفاق مثبتی تو زندگیم می‌افته؟
مثلاً آب می‌خوریم برای اینکه تشنه نمونیم. تفریح می‌کنیم برای اینکه حس خوبی داشته باشیم. ورزش می‌کنیم برای اینکه خوشتیپ و تندرست باشیم!
اما چرا درس می‌خونیم؟ چرا تویی که می‌خوای پزشک بشی باید ریاضی بخونی؟ تو این مقاله می‌خوام این سوالات رو براتون جواب بدم. فقط قبل خوندنش یه درخواستی ازتون دارم. یه سری حرفا چون زیاد شنیده می‌شه، تکراری می‌شه و ارزش خودش رو از دست می‌ده. درخواستی که دارم اینه که یه لحظه همه‌ی چیزی که درباره‌ی درس و مدرسه و کنکور و آینده و ... تو ذهنت هست رو بریزی بیرون. می‌خوام یه جوری لمس کنی جملاتو که انگار اولین باره یه سری حرفا رو می‌شنوی. دقیق شو... تمرکز کن...
شاید علت اینکه این سؤال‌ها برات پیش میاد این باشه که کنکور اولین پروژه‌ی جدی و سنگین زندگی‌ته. یه جورایی زندگی هنوز اون روی جدی‌شو بهت نشون نداده. همیشه وقتی مشکلی پیش میاد مامان یا بابا هستن که خیلی راحت حلش می‌کنن. کمتر پیش اومده که یه اشتباه، ماه‌ها و سال‌ها زندگیت رو تحت‌الشعاع قرار بده. اما این بار قضیه فرق می‌کنه! این بار هیچ‌کس غیر از تو نمی‌تونه مسئله رو حل کنه. این بار دیگه وارد زندگی آدم بزرگا شدی و قراره یه عمر با نتیجه‌ی کاری که می‌کنی زندگی کنی. شاید باورت نشه، اما درس خوندن و صبح از خواب پا شدن و عصبانیت معلم و ... که الان داری باهاش دست و پنجه نرم می‌کنی، تو دسته‌بندی سختی‌های زندگی مثل یه شوخیه! به دور و برت نگاه کن... همه‌مون تو اقوام هم آدم موفق داریم، هم معمولی، هم شاید ناموفق! چشماتو باز کن... از خودت سوال کن، اون کسی که الان زندگی سختی داره، آیا دوس داشته که به اینجا برسه؟ اگه فکر می‌کرد کارایی که می‌کنه تهش به چنین زندگی‌ای ختم می‌شه آیا انجامشون می‌داد؟ خیر – امکان نداره! اونا همون کسایی هستن که فکر می‌کردن قوانین زندگی استثنا قائل می‌شن! فکر می‌کردن واسه اونا داستان فرق داره و حتماً یه‌جوری درست می‌شه تهش. اما نه این اتفاق نمی‌افته! به سادگی اصل پایستگی انرژیه. اگه الان انرژی نذاری، یه جایی تخلیه انرژی می‌شی. و اگه الان انرژی بذاری، یه جایی بالاخره این انرژی‌ها بهت برمی‌گرده. آینده‌ی تو، نتیجه‌ی همین فعالیت‌های امروزته. اگه الان روزی 8 ساعت گیم بازی می‌کنی، نتیجه‌ش این می‌شه که یه گیمر حرفه‌ای می‌شی و نباید انتظار اینو داشته باشی که این مدلی در آینده یه وکیل زبده بشی! به فعالیت‌هات دقت کن. وقتتو با وسواس تقسیم کن. انتخابی که الان می‌کنی، آینده‌تو شکل می‌ده. تو کارگردان فیلم زندگیت هستی. سعی کن ازون فیلما بسازی که آخرش خوب و خوش تموم می‌شه و همه از تموم شدنش ناراحت می‌شن!
هیچ مسیری بدون سختی نیست. تنها چیزی که باعث می‌شه آدم بتونه سختی‌ها رو تحمل کنه هدفه! همه‌ی خانوما عاشق لباس خریدن و مهمونی رفتن و بریز و بپاش هستن. اما همین خانوم وقتی مادر می‌شه، به راحتی حاضره پا روی همه‌ی خواسته‌هاش بذاره. چون هر مادری عاشق فرزندشه. هرجا که لازم بدونه انقدر تمام و کمال از خواسته‌هاش دست می‌کشه، که ما بچه‌ها باورمون می‌شه که اصن خواسته‌ای نداره! از لباس نو خریدن بدش میاد! هیچ نیازی به عوض کردن دکور خونه نداره! اما حقیقت اینه که اینجوری نیست! مادر همه‌ی این فداکاری‌ها رو هر روز تا آخر عمرش انجام می‌ده، تا ما بتونیم به خواسته‌های بچه‌گانه و بعضاً اشتباهمون برسیم. پدر کل روز کار می‌کنه، شب خسته میاد، انگار نه انگار که اون بیرون چه مشکلاتی رو داره به دوش می‌کشه، با ما می‌گه و می‌خنده. طوری که ما باورمون می‌شه حتی داره خوش می‌گذرونه! اما اینطور نیست. پدر و مادر دیواری هستن بین تو و مشکلات زندگی و حاضرن داوطلبانه همه‌جور ازخودگذشتگی‌ای کنن تا تو بتونی خوشبخت بشی. آیا این زیباترین و بزرگترین انگیزه نیست برای حرکت تو؟! جلوی چشمات... اینکه بتونی یه روز پیشونی مادرتو ببوسی و بهش بگی "مادر، بالاخره اون همه فداکاری و رنج‌هایی که به خاطرم کشیدی جواب داد. موفق شدم. تونستم باعث افتخارت بشم. حالا سرتو بالا بگیر و بدون که ازین لحظه به بعد، من بزرگ شدم. بار سختی و مشکلات زندگی رو از شونه‌هات پایین بیار و بعد یه عمر بالاخره یه نفس راحت بکش. از حالا به بعد من مراقب توام."
تو همین لحظه‌ای که درگیر این هستی که "آخه عربی به چه درد ما می‌خوره"، یه نفر برای چندمین سال پیاپی خواسته‌هاشو تو دلش کشته که تو بتونی تو آموزشگاه و مدرسه‌ی بهتری درس بخونی. بزرگ شو. چشماتو باز کن. بهانه‌های بچه‌گانه رو کنار بذار و پاشنه رو بکش و حرکت کن.اگه انقدر خوش‌شانس هستی که قلب پدر و مادرت می‌تپه، همین الان دستاشونو ببوس. انگیزه‌ی تو می‌تونه شاد کردن دل خونواده‌ت باشه. موقع سختی‌ها بهش فکر کن... تو برای سختی کشیدن یه دلیل محکم داری.
... با مدریک نابغه شو ...
و من‌الله توفیق...
دیدگاه‌ها
تشکر از مطالبتون